Een brief aan mijn moedertaal, Arabisch

Beste Arabische taal,

Chère langue Arabe,

عزيزتي لغتي العربيّة،

Ik weet niet zeker of je beseft hoeveel je voor me betekent, dus ik schrijf je deze brief om je te laten weten hoe belangrijk je bent in mijn leven.

Het heeft me een migratie naar een Europees land, een revolutie, een crisis in Libanon en ongeveer 50 anderstalige studenten gekost om te begrijpen welke kracht jij hebt in mijn leven. Ik hou ervan dat we je "moedertaal" noemen. Alsof we ons moederland kunnen proeven als we via jou spreken. Voor mij smaak je naar citroen, peterselie en tomaten, zoals de ورق عريش "wara2 3arish" van mijn oma, zoals de مغلي "meghli" van mijn moeder en de middernachtsnacks die ik op een schoolavond om 2 uur 's nachts uit de kast heb gestolen en in bed heb gegeten.

Je voelt aan als een zesde zintuig waardoor ik mijn cultuur, verlangens en herinneringen kan ervaren in een huis waar ik onvermoeibaar aan werk om het de mijne te maken. In een huis waar ik geen toegang heb tot de knuffel van mijn moeder, of de zondagse lunch van mijn oma, of de sterke en beschermende eau de cologne van mijn opa. Jij bent en opent de deur naar hen en daarvoor ben ik je zo dankbaar.

Jij bent wat mij verbindt met 436 miljoen mensen in de wereld, wiens moedertaal ook voor mij van betekenis is. Dankzij jou heb ik nu overal ter wereld tijdmachines en ruimteschepen. Als ik een fragment van een zin in het Arabisch hoor, ben ik meteen terug in Dora op oma's balkon en kijk ik van bovenaf naar de drukte van de stad. En op de een of andere manier heb ik het gevoel dat ik hierin niet de enige ben. Ik zou net zo goed de tijdmachine van iemand anders kunnen zijn, en ik voel me hierdoor krachtig. Wie wist dat mijn moedertaal mijn instrument van empowerment zou kunnen zijn in een niet-Arabisch sprekend continent?

Ik heb zo lang geleerd hoe ik mezelf in mijn moedertaal kan uitdrukken, dat als ik iemand ontmoet die de taal spreekt, ik het gevoel heb dat ik mezelf kan zijn op een plek waarvan ik voel dat het van me vraagt om me constant aan te passen. Aanpassen aan een nieuwe keuken, een nieuwe taal, nieuwe tradities, manieren om liefde te uiten, manieren om met anderen en je gemeenschap om te gaan. En hoewel ik mijn tradities trots draag en altijd open sta om nieuwe te leren, nieuw eten, en manieren van jezelf presenteren in deze wereld, is het erg geruststellend als ik iemand ontmoet wiens liefdestaal dezelfde is als de mijne. Iemand die me onmiddellijk vraagt hoe het met me gaat nadat ik hen heb gevraagd hoe het met hen gaat, en me dan uitnodigt voor een royale lunch ook al kennen we elkaar nauwelijks, en dan hardop lacht in het openbaar, zodat ik ook begin te lachen.

Wanneer dit gebeurt, voel ik alsof de nieuwe omgeving zich voor een keer aan mij aanpast.

En dan zijn er die mooie mensen, inwoners van een nieuwe plek, die echt hun best doen om Arabisch, mijn moedertaal, te leren. Ik heb het geluk jullie te kennen en ben er trots op om jullie les te geven. Als jullie Arabisch leren, voelt het alsof jullie mij halverwege ontmoeten, en leren over de gewoonten en tradities van mijn thuisland, terwijl ik leer over die van jullie.

Wie wist dat Arabisch me zou helpen om anderstalige vrienden van over de hele wereld te maken! En deel uitmaken van dat leerproces is heel waardevol en speciaal voor mij geweest. Als ik het gevoel heb dat ik actief deel uitmaak van datgene waardoor ik me hier thuis voel, dat ik actief deelneem aan het bouwen van bruggen voor mezelf tussen mijn gastland en mijn eerste thuis, dan krijg ik het gevoel dat ik deel uitmaak van een proces van verbinding.

Dus, ik dank mijn moedertaal en ik dank ook elke persoon met Arabische roots die een willekeurig gesprek met me heeft gevoerd in de trein en me een herinnering van thuis heeft gegeven, elke persoon in het AZC die zijn of haar Arabische maaltijd met me heeft gedeeld, omdat ze wisten dat ik het eten van mijn oma miste, Nayla voor haar vertrouwen in mij om een zeer grote en belangrijke taak uit te voeren en me te verwelkomen in haar eigen school, en aan jou, de anderstalige Arabische leerling, die ons vertrouwt met onze inspanningen en toewijding aan de taal.

Bedankt allemaal dat jullie mij zoveel kracht geven.

بحبكن,

Salaam,

Christie Bitar